مردم! ای مردم
من همیشه یادمست این، یادتان باشد
نیم شب ها و سحرها، این خروس پیر
می خروشد، با خراش سینه می خواند
گوش ها گر با خروش و هوش با فریادتان باشد
مردم! ای مردم
من همیشه یادمست این، یادتان باشد
و شنیدم دوش، هنگام سحر می خواند
باز
این چنین با عالم خاموش فریاد از جگر می خواند
مردم! ای مردم
من اگر جغدم، به ویران بوم
یا اگر بر سر
سایه از فر هما دارم
هر چه هستم از شما هستم
هر چه دارم، از شما دارم
مردم! ای مردم
من همیشه یادمست این، یادتان باشد